hij is onrustig, wil naar huis, snapt niet waarom hij daar ligt als hij toch " beter" is, zegt hij
plakboek is klaar, gaat zo mee, kan ik via plaatjes het verhaal met hem gaan door nemen...
bezoektijden zijn nu heel ruim, dus heb dan alle tijd...
hij heeft al op randje van bed gezeten, al wat appelmoes gegeten, maar hij vertoond onrust, en mis wel stukjes in herrinering, maar dat heeft tijd nodig..
verder slaap ik zelf heel slecht, vreselijk nare drukke dromen.....
maar ozooooo veel lieve mensen om mij heen, geweldig
2 opmerkingen:
Natuurlijk wil je dan naar huis want daar is het altijd beter, maar jordi nee deze keer niet. Geduld is een moeilijke zaak maar ff volhouden dan komt het goed.
Mariannne, die dromen verdwijnen het slapen wordt beter. Een week lan heb je het uiterste van je eigen gegeven en nu komt pas het besef en het verwerken. ff volhouden dan komt het goed.
liefs x x x
Hoi Jordi en Marianne,
ik lees met stijgende verbazing over het herstel van Jordi. Jullie zullen begrijpen dat ik ontzettend blij ben op de eerste plaats natuurlijk voor jou Jordi maar natuurlijk ook voor je moeder, vader en de rest van de familie en vrienden. Je hebt laten zien dat je een vechtertje bent, wist ik natuurlijk al, in de positieve zin van het woord. Heel veel sterkte de komende tijd voor jullie allemaal en ik hoop snel tot ziens.
Een reactie posten